en 1910 lazaro ludoviko zamenhof publikigis proverbaron. en ĝi li tradukas en la lingvon internacian la rusan-francan-polan-germanan kolekton de sia patro el 1905. en la rogistera eldono (zamenhof 1974) tiu verko entenas 2629 frazojn en aboca ordo kun temaj indeksoj.
en 1999 publikiĝis kolekto de francaj popoldiroj (pierron 1999). en ĝi frazoj ordiĝas laŭ grandaj temoj (bestoj, arto kaj spektaĵoj, nombroj, korpo...) kaj ene de temoj laŭ aboca rango de ĉefvorto. ĝi enhavas iom malpli ol 1697 frazojn, konsiderante ke sama frazo povas ripetiĝi en du aŭ pluraj ĉapitroj.
komparon inter tiuj du kolektoj mi opiniis interesa pro la sekvaj kialoj:
mi nomas organo ĉisekve iun ajn parton de la korpo. mi enkalkulas ankaŭ eligaĵojn (ekzemple salivon), ankaŭ lokojn de besta korpo (ekzemple kornon), ankaŭ internajn sentojn (ekzemple kramfon). sed kontraste, korpajn procezojn (ekzemple digeston) kaj metaforajn nomojn (ekzemple ĉapon en signifo de kapo) mi preterlasis.
la komparo de tekstoj en malsamaj lingvoj trudis kelkajn decidojn. la franca lingvo same nomas bosse [bos] bato-tuberon kaj ĝibon. mi enkondukis la distingon, ĉar ĝin faras la lingvo internacia. inverse la franca lingvo nomas malsame kranian haron (cheveux [ŝøvø]) kaj ali-specan haron (poil [pwal]). mi konfuzis ilin. kelkaj aliaj situacioj postulis similan decidon, en kiu mi ĝenerale inklinis al la maniero de la lingvo internacia, ĉar mi celis precipe studon de la zamenhofa proverbaro.
mi plejofte neŭtraligis lingvonivelon, ĉar mi celis komparon de enhavo, ne de vortumo. ekzemple en la franca kolekto vizaĝo aperas jen per ordinara vorto (figure [figyr]), jen per slanga (gueule [gøl]). mi enkalkulis ambaŭ sub vizaĝo.
iom arbitre lip-haro kalkuliĝis kiel du organonomoj, flugilo kiel unu.
en la zamenhofa proverbaro:
en la franca kolekto ne klaras, kiom ofte sama frazo ripetiĝas. al mi eblis konstati nur, ke:
ĉi tiu komparo aperigas ke:
supoze ke la traduka paraleligo ne tro tordas la komparon, la du vortprovizoj entenas 32 komunajn organonomojn el sume 87.
la varianca devio de oftoj pli fortas en la zamenhofa proverbaro (11,2) ol en la franca kolekto (4,7). al tiu pli forta diseco de oftoj kontribuas la pli altaj rekordoj ĉe zamenhof: kapo aperas 46-foje, okulo 44-foje, koro 35-foje, kompare kun la francaj maksimumoj: okulo 26-foje, haro 18-foje, nazo 17-foje.
en malpli statistikaj vortoj, tio signifas ke la proverbaro uzas tre ofte kelkajn organonomojn kaj tre malofte aliajn, dum la franca kolekto uzas la vortojn pli egalece.
zamenhof 1910 | pierron 1999 | |
---|---|---|
kapo | 46 | 13 |
okulo | 44 | 26 |
mano | 43 | 8 |
koro | 35 | 11 |
buŝo | 27 | 7 |
lango | 27 | 11 |
dento | 18 | 5 |
haro | 16 | 18 |
orelo | 16 | 6 |
lipo | 14 | 2 |
vizaĝo | 14 | 6 |
vundo | 14 | 0 |
piedo | 13 | 13 |
cerbo | 11 | 2 |
nazo | 11 | 17 |
stomako | 11 | 3 |
barbo | 8 | 2 |
felo | 8 | 0 |
kruro | 7 | 8 |
sango | 7 | 2 |
gorĝo | 6 | 6 |
korpo | 6 | 0 |
lano | 6 | 0 |
haŭto | 5 | 5 |
kolo | 5 | 0 |
kranio | 5 | 0 |
larmo | 5 | 3 |
ventro | 5 | 7 |
brusto | 4 | 0 |
dorso | 4 | 9 |
ĝibo | 4 | 1 |
korno | 4 | 0 |
kraĉo | 4 | 0 |
pugno | 4 | 0 |
vango | 4 | 0 |
fingro | 3 | 12 |
osto | 3 | 7 |
vosto | 3 | 0 |
beko | 2 | 0 |
kalvo | 2 | 0 |
plumo | 2 | 0 |
ripo | 2 | 3 |
ungo | 2 | 2 |
flugilo | 1 | 6 |
frunto | 1 | 4 |
graso | 1 | 0 |
karno | 1 | 0 |
kubuto | 1 | 8 |
nuko | 1 | 0 |
palato | 1 | 0 |
ŝultro | 1 | 5 |
tufo | 1 | 0 |
anuso | 0 | 1 |
brako | 0 | 13 |
dika fingro | 0 | 3 |
elspiro | 0 | 6 |
feko | 0 | 2 |
furzo | 0 | 5 |
genuo | 0 | 6 |
gluteo | 0 | 6 |
haŭta reakcio | 0 | 1 |
harnodo | 0 | 1 |
hepato | 0 | 3 |
intesto | 0 | 4 |
kadavro | 0 | 4 |
kalkano | 0 | 5 |
kramfo | 0 | 1 |
lepor-lipo | 0 | 1 |
lieno | 0 | 3 |
makzelo | 0 | 2 |
maleolo | 0 | 1 |
mentono | 0 | 1 |
neŭrono | 0 | 1 |
nervo | 0 | 4 |
palpebro | 0 | 1 |
profilo | 0 | 1 |
pugo | 0 | 7 |
pulso | 0 | 1 |
reno | 0 | 1 |
salivo | 0 | 3 |
suro | 0 | 1 |
talio | 0 | 2 |
testiko | 0 | 9 |
tubero | 0 | 3 |
umbiliko | 0 | 1 |
urino | 0 | 3 |
vulvo | 0 | 6 |
sume | 489 | 351 |
aperas ankaŭ, ke diversaj organoj en la respektivaj lingvoj eble surprenas la saman rolon: tio povus klarigi, ke mano multe pli abundas en la lingvo internacia, dum brako estas pli ofta en la franca. ambaŭ povas signifi agon, faron, potencon...
mi nomas korpopartoj ĉi-sekve klasojn de la supre listitaj organoj. mi difinis la klasojn jene:
pli aŭ malpli abunde aperas en ĉiu proverbaro la supre difinitaj korpopartoj depende je la aperoj de iliaj organoj. ekzemple ĉe zamenhof
sumiĝas al 16 aperoj de besta organo.
zamenhof 1910 | elcente | pierron 1999 | elcente | |
---|---|---|---|---|
bestaj organoj | 16 | 3 % | 6 | 2 % |
kapo | 270 | 55 % | 123 | 35 % |
trunko | 38 | 8 % | 75 | 21 % |
membroj | 73 | 15 % | 79 | 23 % |
interno | 69 | 14 % | 46 | 13 % |
eligaĵoj | 23 | 5 % | 22 | 6 % |
sume | 489 | 100 % | 351 | 100 % |
la komparo montras diversojn en la repektivaj pezoj de kapo, trunko kaj membroj. la homo de la zamenhofa proverbaro iom similas al figuro de bildstrio: li havas kapon pli grandan ol trunko kaj membroj, kaj lia trunko pezas nur duonon de la membroj. la homo de la franca kolekto havas iom pli da sampezo: trunko kaj membroj same gravas, kaj kapo nur 50 elcente pluse.
bestaj organoj, interno kaj eligaĵoj malgrandas kaj preskaŭ sampezas en la du frazaroj.
seksaj organoj enkalkuliĝas ĉi tie en la klaso trunko. ili forestas ĉe zamenhof, sed ne abundas an la alia kolekto.
ambaŭ frazaroj aludas al korpo proksimume same ofte. sed la zamenhofa proverbaro nomas la korpon per malpli riĉa vortprovizo. ĝi mencias kelkajn organojn relative tre ofte (kapo, okulo, mano, koro, lango, buŝo...). ĝi pli emfazas la organojn de kapo kaj malpli emfazas tiujn de trunko.
la suba figuro prezentas per siaj surfacoj la respektivajn grandojn de korpopartoj en la du frazaroj.